قدیم تَرا معلم عزتی داشت
نون معلمی چه لذتی داشت
شاگردت از یه فرسخی مثل بید
ز هیبت معلمیت می لرزید
تو مهمونی جای تو صدر مجلس
زبونزد سوسن و سرو و نرگس
تموم دخترای این آبادی
می دیدنت تو پیرهن دامادی
عزت و احترام و جایگاهی
معلمی نگو ، که پادشاهی