عاشورای هفتاد و سه

بعدازظهر عاشورای سال هزاروسیصد و هفتاد وسه در مشهد مقدس، در حالی که رواق‌ها، صحن‌ها، بست‌ها و اطراف مرقد مطهر هشتمین امام معصوم از جمعیت موج می‌زد و مردم برافروخته از عشق و ارادت به سالار شهیدان ابا عبدالله الحسین(ع) غرق عزاداری و نوحه‌سرایی‌ بودند، صدای مهیب انفجار بمب، فضای روضه منوره رضوی را پر کرد. 
این رخداد ساعت چهارده و بیست وشش دقیقه روز دوشنبه سی خرداد سال هزارو سیصد و هفتاد و سه خورشیدی برابر با عاشواری هزار و چهارصد و پانزده هجری قمری به وقوع پیوست که در ادامه تصاویری از آن را مشاهده می کنید:

چه می شود

اصلا رقیه نه ، مثلا دختر خودت؛

یک شب میان کوچه بماند ،چه میشود ؟

 اصلا بدون کفش ،توی بیابان ،پیاده نه !!!

  در راه خانه تشنه بماند ،چه میشود ؟

  دزدی از او به سیلی و شلاق و فحش ،نه !  

تنها به زور گوشواره بگیرد ،چه میشود ؟

گیریم خیمه نه ،خانه و یا سرپناه ،نه !

  یک شعله پیرهنش را بگیرد ، چه میشود ؟

در بین شهر ،توی شلوغی ،همیشه ،نه !

 یک شب که نیستی ،بهانه بگیرد،چه میشود؟

اصلا پدر ،عمو و برادر ،نه ، جوجه ای ،

  تشنه مقابل چشمش بمیرد ،چه میشود ؟

دست گناهکار  مرا  روز رستخیز ،

   یک دختر سه ساله بگیرد ،چه میشود ؟