قاب عکس

همیشه سخت ترین قسمت خونه تکونی 

 پاک کردن قاب عکس کسایی که دیکه پیش ما نیستند!

عمر کوتاه

نرسیده بود عمرت عجبا به هجده سال

 که نمود قامتت خم صدمات این زمانه

که زده بر تو سیلی که شکسته پهلوی تو

که به بازوانت ای گل زده است تازیانه

وای بر این عصر تلخ بی کسی

روزگاری خانه هامان سرد بود

بردن نفتِ زمستان درد بود

یک چراغ والور و یک گِرد سوز

زیرکرسی بالحافی دست دوز

خانواده دور هم بودن همه

در کنار هم میاسودن همه

روی سفره لقمه نانی تازه بود

روی خوش درخانه بی اندازه بود

گربرای مرد ، زن نامرد بود

صدتفاوت بین زن تامرد بود

آن قدیماعاشقی یادش بخیر

عطروبوی رازقی یادش بخیر

عصر پست و تلگراف و نامه بود

روزگار خواندن شهنامه بود

تبلت و لپ تاپ و همراهی نبود

عصر دلتنگی و بی تابی نبود