راستش به دلایل کاملاً شخصی چند وقتی بود که سراغی از وبلاگ کلاس دوستی نگرفته بودم.
اما تماس های پی در پی بعضی از بچه های خوب دوستی من رو ناچار به تسلیم کرد!
برای همین یادنامه شماره دو رو براتون میذارم.
شایدهم از این به بعد یواشکی خیانت کردم واز جوجه فنچ های جدیدم نوشتم؛ البته یواشکی!
تو این شماره می خوام باهمدیگه بریم اردو