خدای من نه دور کعبه
است؛
نه در کلیسا؛
نه در معبد؛
خدای من همین جاست...
کنار تمام دلواپسی هایم ؛ بغض هایم ؛ خنده هایم ؛
خدای من؛ نمی ترساند مرا از آتـش
امــــــــا
می ترساند مـرا از شکستن دلــــی...
اشک آوردن به چشمی ...
نــا حـق کردن حقی ...
خدای من می بیند مرا
" هر جا که باشم می فهمد
مرا با هر زبانی که سخن می گویم ،
خدای من حواسش در همه احوال به من هست
"
خدای من مــرا از هیچ نمی ترساند ؛
جز " بی فـــکر سخن گفتن " و
" رنجاندن دلـــــی "
خـــدای من...؛
خدای تمــــــــام
مهربــــــــــانی هاست...!
دکتر شریعتی
