خدای تمــــــــام مهربــــــــــانی ها

خدای من نه دور کعبه است؛
نه در کلیسا؛
نه در معبد؛
خدای من همین جاست...
کنار تمام دلواپسی هایم ؛ بغض هایم ؛ خنده هایم ؛
خدای من؛ نمی ترساند مرا از آتـش
امــــــــا
می ترساند مـرا از شکستن دلــــی...

اشک آوردن به چشمی ...

نــا حـق کردن حقی ...
خدای من می بیند مرا

" هر جا که باشم می فهمد مرا با هر زبانی که سخن می گویم ،
خدای من حواسش در همه احوال به من هست "
خدای من مــرا از هیچ نمی ترساند ؛
جز " بی فـــکر سخن گفتن " و " رنجاندن دلـــــی "
خـــدای من...؛
خدای تمــــــــام مهربــــــــــانی هاست...!

دکتر شریعتی